verbum quod factum est ad Hieremiam de omni populo Iudae in
anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda ipse est annus
primus Nabuchodonosor regis Babylonis
quae locutus est Hieremias propheta ad omnem populum Iuda
et ad universos habitatores Hierusalem dicens
a tertiodecimo anno Iosiae filii Amon regis Iuda usque ad
diem hanc iste est tertius et vicesimus annus factum est verbum
Domini ad me et locutus sum ad vos de nocte consurgens et
loquens et non audistis
et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas
consurgens diluculo mittensque et non audistis neque
inclinastis aures vestras ut audiretis
cum diceret revertimini unusquisque a via sua mala et a
pessimis cogitationibus vestris et habitabitis in terram quam
dedit Dominus vobis et patribus vestris a saeculo et usque in
saeculum
et nolite ire post deos alienos ut serviatis eis
adoretisque eos neque me ad iracundiam provocetis in operibus
manuum vestrarum et non adfligam vos
et non audistis me dicit Dominus ut me ad iracundiam
provocaretis in operibus manuum vestrarum in malum vestrum
propterea haec dicit Dominus exercituum pro eo quod non
audistis verba mea
ecce ego mittam et adsumam universas cognationes aquilonis
ait Dominus et ad Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et
adducam eos super terram istam et super habitatores eius et
super omnes nationes quae in circuitu illius sunt et
interficiam eos et ponam eos in stuporem et in sibilum et in
solitudines sempiternas
perdamque ex eis vocem gaudii et vocem laetitiae vocem
sponsae et vocem sponsi vocem molae et lumen lucernae
et erit universa terra eius in solitudinem et in stuporem
et servient omnes gentes istae regi Babylonis septuaginta annis
cumque impleti fuerint anni septuaginta visitabo super
regem Babylonis et super gentem illam dicit Dominus iniquitatem
eorum et super terram Chaldeorum et ponam illam in solitudines
sempiternas
et adducam super terram illam omnia verba mea quae locutus
sum contra eam omne quod scriptum est in libro isto quaecumque
prophetavit Hieremias adversum omnes gentes
quia servierunt eis cum essent gentes multae et reges
magni et reddam eis secundum opera eorum et secundum facta
manuum suarum
quia sic dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume
calicem vini furoris huius de manu mea et propinabis de illo
cunctis gentibus ad quas ego mittam te
et bibent et turbabuntur et insanient a facie gladii quem
ego mittam inter eos
et accepi calicem de manu Domini et propinavi cunctis
gentibus ad quas misit me Dominus
Hierusalem et civitatibus Iudae et regibus eius et
principibus eius ut darem eos in solitudinem et in stuporem in
sibilum et in maledictionem sicut est dies ista
Pharaoni regi Aegypti et servis eius et principibus eius
et omni populo eius
et universis generaliter cunctis regibus terrae Ausitidis
et cunctis regibus terrae Philisthim et Ascaloni et Gazae et
Accaroni et reliquiis Azoti
Idumeae et Moab et filiis Ammon
et cunctis regibus Tyri et cunctis regibus Sidonis et
regibus terrae insularum qui sunt trans mare
et Dedan et Theman et Buz et universis qui adtonsi sunt in
comam
et cunctis regibus Arabiae et cunctis regibus occidentis
qui habitant in deserto
et cunctis regibus Zambri et cunctis regibus Aelam et
cunctis regibus Medorum
et cunctis regibus aquilonis de prope et de longe
unicuique contra fratrem suum et omnibus regnis terrae quae
super faciem eius sunt et rex Sesach bibet post eos
et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
bibite et inebriamini et vomite et cadite neque surgatis a
facie gladii quem ego mittam inter vos
cumque noluerint accipere calicem de manu ut bibant dices
ad eos haec dicit Dominus exercituum bibentes bibetis
quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum ego
incipio adfligere et vos quasi innocentes inmunes eritis non
eritis inmunes gladium enim ego voco super omnes habitatores
terrae dicit Dominus exercituum
et tu prophetabis ad eos omnia verba haec et dices ad
illos Dominus de excelso rugiet et de habitaculo sancto suo
dabit vocem suam rugiens rugiet super decorem suum celeuma
quasi calcantium concinetur adversus omnes habitatores terrae
pervenit sonitus usque ad extrema terrae quia iudicium
Domino cum gentibus iudicatur ipse cum omni carne impios
tradidit gladio dicit Dominus
haec dicit Dominus exercituum ecce adflictio egredietur de
gente in gentem et turbo magnus egredietur a summitatibus
terrae
et erunt interfecti Domini in die illa a summo terrae
usque ad summum eius non plangentur et non colligentur neque
sepelientur in sterquilinium super faciem terrae iacebunt
ululate pastores et clamate et aspergite vos cinere
optimates gregis quia conpleti sunt dies vestri ut
interficiamini et dissipationes vestrae et cadetis quasi vasa
pretiosa
et peribit fuga a pastoribus et salvatio ab optimatibus
gregis
vox clamoris pastorum et ululatus optimatium gregis quia
vastavit Dominus pascuam eorum
et conticuerunt arva pacis a facie irae furoris Domini
dereliquit quasi leo umbraculum suum facta est terra eorum
in desolationem a facie irae columbae et a facie irae furoris
Domini
